Devlet Memurlarında İkinci Görev ve İlgili Danıştay Kararları

Sosyal Güvenlik - Personel Personel Mevzuatı
Devlet Memurlarında İkinci Görev ve İlgili Danıştay Kararları
Özeti :

Devlet memurlarına, kamu görevlilerine ikinci görev verilebilmekte ve bağlı olarak ikinci görev aylığı ödenebilmektedir. Ancak, bazı hallede ikinci görev yapmak yasaklanmışken, bazı hallerde buna izin verilmektedir. Analizde Danıştay kararlarına da yer verilerek ikinci göreve yönelik temel bilgiler verilecektir.

  İhale ve mali konularda DANIŞMANLIK ve EĞİTİM talepleriniz için iletişime geçmek üzere lütfen TIKLAYINIZ

Devlet Memurlarında İkinci Görev ve İlgili Danıştay Kararları

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu gereği, kamu görevlilerine yaptıkları işe ilave olarak verilen görevlere ikinci görev adı verilmektedir. 657 sayılı Kanunun 87 nci maddesinde ikinci görev yasağına yönelik düzenlemeler, 88 inci maddesinde ise ikinci görev verilecek memurlar düzenlenmiştir.

Kimlere İkinci Görev Verilemez

Memurlara;

a) Bu Kanuna tabi kurumlarda,

b) Sermayesinin tamamı Devlet tarafından verilmek suretiyle kurulan iktisadi kurumlar ile sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait bankalarda,

c) Özel kanunlarla veya özel kanunların verdiği yetkiye dayanılarak kurulan banka ve kuruluşlarda,

ç) Yukarıdaki bentlerde yazılı idare, kuruluş ve bankalar tarafından sermayelerinin yarısından fazlasına katılmak suretiyle kurulan kuruluşlarla bunların aynı oranda katılmaları ile vücut bulan kurumlarda,

İkinci görev verilemez; bu kurumlardan her ne ad ile olursa olsun para ödenemez ve yarar sağlanamaz.

Kimlere İkinci Görev Verilebilir

Bu Kanuna tabi kurumlarda çalışan Devlet memurlarına esas görevlerinin yanında;

A) Özel kanunlarla veya özel kanunların verdiği yetkiye dayanılarak memurlara gördürülmesi öngörülen sürekli hizmetler,

B) Mesleki bilgisi ile ilgili olarak, hizmet olanakları elverişli bulunmak ve atamaya yetkili amir tarafından uygun görülmek şartiyle;

1) 87 nci maddede yazılı kurumların tabiplikleri, diş tabiplikleri, eczacılıkları, kimyagerlikleri, veterinerlikleri, avukatlıkları ile Adli Tıp Kurumu Uzmanlıkları,

2) Asıl görevlerinin bulunduğu bucak, ilçe ve zorunlu hallerde iller belediyelerinin yüksek mühendis, mühendis, yüksek mimar ve mimarlarca yürütülmesi gereken teknik hizmetleri,

İkinci görev olarak verilebilir.

Asıl görevlerinin yanında;

a) Tabiplere; il ve ilçe sağlık müdürlüğü, il sağlık müdür yardımcılığı, halk sağlığı müdürlüğü, halk sağlığı müdür yardımcılığı, sağlık grup başkanlığı, baştabiplik, baştabip yardımcılığı ile il sağlık ve halk sağlığı müdürlüklerinde ilgili mevzuatı uyarınca tabipler tarafından yürütülmesi öngörülen şube müdürlükleri,

b) Diş hekimlerine ve veterinerlere, meslekleri ile ilgili baştabiplik,

c) Veteriner, dişhekimi ve eczacılara; baştabip yardımcılığı,

d) Öğretmenlere; okul ve enstitü müdürlüğü, başyardımcılığı ve yardımcılığı görevleri,

ikinci görev olarak yaptırılabilir.

 

Danıştay Kararları

Danıştay 5. Dairesinin 13.10.2015 tarih ve 2013/9321 E., 2015/7854 K. Nolu kararı;

Özet: Kamu çalışanına ikinci görev hangi makam tarafından verilmişse, verilen bu görevin iptalinin de aynı makam tarafından yapılması gerekmekte olup, idare hukukunda buna usulde paralellik ilkesi adı verilmektedir.

İsteğin Özeti : Gaziantep Çocuk Hastalıkları Hastanesinde Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Uzmanı olan ve ikinci görevle başhekimlik yapan davacının, başhekimlik görevinin iptaline ilişkin 08.08.2012 tarih 18915 sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davada; bir idari işlem hangi makam veya organ tarafından yapılmış ise Yasada başka bir hüküm bulunmadığı sürece aynı organ yada makam tarafından sona erdirilebileceği (usulde paralellik ilkesi) idare hukukunun ilkelerinden olduğu, 12.09.2008 tarihli Müsteşarının oluru ile başhekim olarak atanan davacının başhekimlik görevinin usulde paralellik ilkesi gereğince tarafından iptal edilmesi gerekirken, tarafından davacının başhekimlik görevinin iptal edilmesine ilişkin dava konusu işlemde yetki yönünden hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptali yolunda Gaziantep 1. İdare Mahkemesi'nce verilen 27/06/2013 günlü, E:2012/1644, K:2013/700 sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
Cevabın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. Gaziantep 1. İdare Mahkemesi'nce verilen 27/06/2013 günlü, E:2012/1644, K:2013/700 sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına, 13/10/2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

 

Danıştay 5. Dairesinin 12.10.2015 tarih ve 2015/4001 E., 2015/7766 K. Nolu kararı;

Özet: İkinci görevin yürütülmesine yönelik olarak, başarısız veya yetersiz olduğunun somut bir şekilde tespit edilememesi, soyut iddialarla işlem tesis edilmesi neden ve amaç öğeleri yönünden hukuka aykırıdır.

İsteğin Özeti : Doktor olan davacının ikinci görevle yürüttüğü Çüngüş İlçe Sağlık Grup Başkanlığı görevinin üzerinden alınmasına ilişkin 26.3.2009 günlü, 970 sayılı işlemin; davacının yürütmekte olduğu ikinci görevde başarısızlığına veya yetersizliğine ilişkin somut bir tespit bulunmaksızın, soyut nitelikteki iddialara dayalı olarak tesis edilen dava konusu işlemde neden ve amaç öğeleri yönünden hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle iptali yolunda Diyarbakır 2. İdare Mahkemesince, Danıştay Beşinci Dairesinin 10.9.2014 günlü, E:2013/1571, K:2014/5910 sayılı bozma kararına uyularak verilen, 22.4.2015 günlü, E:2015/466, K:2015/423 sayılı kararın; davalı idare tarafından, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Cevabın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hâkimi : Metin Gökdemir

Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği
düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:

İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. Diyarbakır 2. İdare Mahkemesince verilen 22.4.2015 günlü, E:2015/466, K:2015/423 sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına, 12.10.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY : Çüngüş Kaymakamlığının 17.3.2009 günlü, 14 sayılı yazında, davacının, sağlık grup başkanlığı görevini yürütmede gerekli özeni göstermediğinin ve emrindeki personeli denetlemede ihmalinin görüldüğünün ifade edilmesi üzerine kurulmuş olan dava konusu işlemde, kamu yararı ve hizmet gerekleri bakımından hukuka aykırılık bulunmamaktadır. Bu nedenle, işlemin iptali yolundaki Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşü ile karara katılmıyoruz.